«Κάποια παιδάκια αναπτύσσονται αργά Άλλα δεν τρώνε, άλλα μιλάν πολύ σιγά Άλλα γυρνάν απ’ το σχολείο και λένε ψέματα Και άλλα τα’ χουν καταστρέψει τα παινέματα»
Οι στίχοι αυτοί ανήκουν στο τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά με τίτλο «Κάποια παιδάκια». Όσοι το έχετε ακούσει, θα έχετε αναρωτηθεί, αν όντως αναφέρεται σε μικρά παιδιά και από πού άντλησε την έμπνευσή του.
Και η απάντηση έρχεται από τον ίδιο. Αναφέρεται, πράγματι στα παιδιά, και κυρίως για το πώς κατέληξαν ως ενήλικες.
«Είναι κομμάτι που μιλάει για μας. Για το πώς καταλήξαμε ενήλικες. Για την αληθινή μάχη που δίνει κάθε γενιά με το τραύμα της», λέει ο τραγουδοποιός και αποκαλύπτει ότι η έμπνευσή του ήταν ένα παιδικό πάρτυ.
«Το έγραψα εμπνευσμένος από ένα παιδικό πάρτυ. Είμαι αναγκασμένος να πηγαίνω σε πολλά τέτοια πια και σε ένα από αυτά που είχα βρεθεί με την κόρη μου, παρακολουθούσα τα παιδάκια, τα οποία έβλεπα σαν ενήλικες που ο καθένας είχε μια διαφορετική ψυχαναλυτική πάθηση. Το απόγευμα γυρίσαμε και διάβαζα την κόρη μου και όπως πάρα πολλά από τα σημερινά παιδάκια, δυσκολευόταν να συγκεντρωθεί», είχε αναφέρει σε συνέντευξή του στο popaganda.gr ο Φοίβος Δεληβοριάς.
«Η κόρη μου από την αρχή που κατάλαβε την πραγματικότητα που υπάρχει γύρω της, με τις οθόνες που υπάρχουν παντού, πήγαινε στην τηλεόραση και προσπαθούσε με το χέρι της να κάνει swipe για να αλλάξει εικόνα. Εκείνες τις μέρες συναντήθηκα και με μία από τις πρώτες μου σχέσεις που μου είπε ότι η δική της κόρη έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και κάπως έτσι προέκυψε αυτό το τραγούδι (…)», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Το τραγούδι «Κάποια παιδάκια» συμπεριλαμβάνεται στο νέο άλμπουμ του Φοίβου Δεληβοριά με τίτλο «ΑΝΙΜΕ».
«ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ»
Από τη στιγμή που το τραγούδι ανέβηκε στο κανάλι του τραγουδοποιού στο YouTube, τα σχόλια των ακροατών ήταν θερμά και συγκινητικά.
Δεν ήταν λίγοι που ταυτίστηκαν με τους στίχους του, αλλά και εκπαιδευτικοί που θέλησαν να το συμπεριλάβουν στις σχολικές αίθουσες.
Δείτε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά σχόλια:
«Είμαι εκπαιδευτικός, αναρωτιόμουν τι να κάνω για τη λήξη της σχολικής χρονιάς, τώρα βρήκα! Κύριε Δεληβοριά, υποκλινόμαστε!»
«Υπέροχο. Θα το ήθελα να φθάσει παντού, να το πάρουν Δάσκαλοι στα σχολεία, στις παιδικές χορωδίες, Δάσκαλοι που τ’ αγαπούν, να το μεταφέρουν σε παιδιά και γονείς. Υπέροχο»
«Το ανέβασα στο blog του σχολείου μας, να το ακούσουν γονείς, συνάδελφοι… Είμαι νηπιαγωγός και όταν το άκουσα ταυτίστηκα ως νηπιαγωγός, ως μαμά, ως το παιδί που κάποτε ήμουν…κύριε Δεληβοριά, αν κάτι θετικό βγήκε από αυτή την καραντίνα είναι η έμπνευση καλλιτεχνών σαν εσάς τον κ. Κραουνάκη, τον κ. Αγγελάκα. Ευχαριστούμε που τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας τα κάνατε τραγούδια και τα μοιραστήκατε μαζί μας»
«Μόλις το άκουσα για πρώτη φορά στους πρώτους στίχους είδα τα παιδιά μου. Στη συνέχεια είδα εμένα!!! Σίγουρα ένα από τα πολύ αγαπημένα μου για πάντα… Από ένα άνθρωπο της γενιάς μου που ξέρει να αποτυπώσει σε λόγια και ήχο αυτά που μας απασχολούν, μας συγκινούν, μας προβληματίζουν, μας κάνουν να ερωτευόμαστε, να θυμώνουμε, να ζούμε!!!! Φοίβο σε ευχαριστώ για αυτό το δίσκο και ιδιαίτερα για αυτό το τραγούδι!!!!»
«Ένα παιδάκι με ΔΕΠΥ και μια σοβαρή ασθένεια ήμουν και είμαι εγώ. Πολλές φορές έχω σκεφτεί πόσο πιο εύκολο θα ήταν αν δεν είχα γεννηθεί . Και για μένα και για τους δικούς μου. Δεν έχω μάθει να αγαπάω τον εαυτό μου , και αυτό το τραγούδι με άγγιξε πραγματικά. Πολλές φορές είμαι η πιο ευχάριστη κ χαρούμενη της παρέας και πως όλα καλά. Αλλά λίγοι ξέρουν πραγματικά πόσο έχω πονέσει. Ευχαριστώ για αυτό το τραγούδι».
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Κάποια παιδάκια είναι υπερκινητικά Κάποια είν’ απρόσεκτα και παρορμητικά Τα γράμματα μπερδεύουν και τις συλλαβές Κι αφήνουνε στη μέση τις κατασκευές
Κάποια παιδάκια αναπτύσσονται αργά Άλλα δεν τρώνε, άλλα μιλάν πολύ σιγά Άλλα γυρνάν απ’ το σχολείο και λένε ψέματα Και άλλα τα’ χουν καταστρέψει τα παινέματα
Όλα όμως κάποτε μετριούνται με τους άλλους Όλα μια μέρα προσποιούνται τους μεγάλους Όλα ελπίζουνε πως θα’ ρθει αυτός ο άγνωστος
Από τη χώρα που κανείς δεν είναι άρρωστος Ναι, όλα κάποτε μαθαίνουν για το αντάλλαγμα Δίνουνε το ‘να για να πάρουν το άλλο πράγμα Δίνουν τα σώματα και τα ελαττώματά τους Για να αποκτήσουνε οσμή τα χρήματά τους Δίνουν τα σώματα και τα ελαττώματά τους Για να τελειώσει κάποιος τα μαθήματά τους
Κάποια παιδάκια τραυματίζονται συχνά Κάποια μιλάν πάρα πολύ και φορτικά Κάποια ανεβαίνουνε σε μέρη που θα πέσουνε Και κάποια αγγίζουν το κερί για να πονέσουνε
Κάποια έχουν θέμα με το μεταβολισμό Κι άλλα φοβούνται όταν ακούν για χωρισμό Άλλα τα στέλνουνε πακέτο στους παππούδες τους Και άλλα βάζουν σε γυαλί τις πεταλούδες τους
Όλα όμως κάποτε θα ξαναπροσπαθήσουν Να βρούνε κάποιον που θ’ ακούσει όταν μιλήσουν Να βρούνε κάποιον μ’ ένα σώμα σαν ανάμνηση Να βγάλουν έξω το κεφάλι από τη βάφτιση
Κάποια μπορεί ποτέ να μην κοιτάξουν πάνω Κάποια θα μείνουν μαύρα πλήκτρα σ’ ένα πιάνο Μα κάποια λίγα πίσω απ’ τη ρωγμή του κάλλους Θα δούνε μέσα τους κι εκεί θα βρουν τους άλλους Μα κάποια πίσω από το ράγισμα του κάλλους Θα δουν το τραύμα τους κι εκεί θα βρουν τους άλλους
